Doğmadan Önce Kızlarının Kaderini Yazmış Bir Adam:
1980 yılında, Richard Williams televizyon izlerken Romanyalı bir tenisçinin bir turnuva kazanarak 40.000 dolarlık bir çek aldığını gördü.
Bu miktar, onun bir yılda kazandığından çok daha fazlaydı.
O an… her şeyi değiştirdi.
Televizyonu kapattı, bir kâğıt ve kalem aldı… ve tam 78 sayfalık bir plan yazdı.
Hedefi: Henüz doğmamış kızlarının bir gün dünya tenisinde zirveye oturmasıydı.
Ama ufak bir sorun vardı:
Richard tenis hakkında hiçbir şey bilmiyordu.
Amerika’nın en tehlikeli mahallelerinden biri olan Compton, California’da yaşıyordu.
Ve cebinde tek kuruş yoktu.
Beş yıl boyunca tenis dergilerini okudu, kasetler izledi, hareketleri öğrendi… tek başına, koçsuz.
Sonra önce Venus’un, ardından Serena’nın eline birer raket verdi.
Ve rüya… başlamış oldu.
Zengin kulüplerden yere atılan eski topları topladı.
Kızlarıyla harabe durumdaki halka açık kortlarda antrenman yaptı.
Çoğu zaman, onları korumaya çalışırken çeteler tarafından dövüldü.
Bir seferinde kortu terk etmediği için burnu, çenesi, parmakları kırıldı… dişleri söküldü.
“Tarih, dişsiz bu adamı cesaretin simgesi olarak hatırlayacak,” diye yazmıştı bir gün günlüğüne.
Tenis; beyazların, zenginlerin, dışlayıcıların sporuydu.
Bu siyah aile… rahatsız ediciydi.
Bir gün kızları sordu:
“Baba, neden herkes bize öyle bakıyor?”
Richard gözünü kırpmadan cevapladı:
“Çünkü bu kadar güzel insanlara alışık değiller.”
Yıllar sonra, takvim Wimbledon 2000’i gösterdi.
Genç, siyah, güçlü bir kadın korta çıktı. Babası tribündeydi.
Venus Williams, ilk Grand Slam’ini kazandı.
Ve Richard… gözleri yaşlı dans etti.
Sonra Serena geldi.
23 Grand Slam şampiyonluğu.
Spor tarihine silinmez bir iz.
Ama madalyalardan çok önce…
Alaylara, ırkçı hakaretlere, acımasız kıyaslara katlandılar.
Babaları onlara öğretti: En güçlü cevap, raketle verilir.
“Bir gün Wimbledon’ı kazanacağız.
Ve bu bizim için olmayacak.
Amerika’nın yoksulları ve unutulmuşları için olacak.” — Richard Williams
Bugün milyonlarca küçük kız — ve oğlan — biliyor ki:
Evet, bu mümkün.
Çünkü bir baba, onlar daha hayal bile kuramadan… onlar için hayal kurmaya cesaret etti.
1980 yılında, Richard Williams televizyon izlerken Romanyalı bir tenisçinin bir turnuva kazanarak 40.000 dolarlık bir çek aldığını gördü.
Bu miktar, onun bir yılda kazandığından çok daha fazlaydı.
O an… her şeyi değiştirdi.
Televizyonu kapattı, bir kâğıt ve kalem aldı… ve tam 78 sayfalık bir plan yazdı.
Hedefi: Henüz doğmamış kızlarının bir gün dünya tenisinde zirveye oturmasıydı.
Ama ufak bir sorun vardı:
Richard tenis hakkında hiçbir şey bilmiyordu.
Amerika’nın en tehlikeli mahallelerinden biri olan Compton, California’da yaşıyordu.
Ve cebinde tek kuruş yoktu.
Beş yıl boyunca tenis dergilerini okudu, kasetler izledi, hareketleri öğrendi… tek başına, koçsuz.
Sonra önce Venus’un, ardından Serena’nın eline birer raket verdi.
Ve rüya… başlamış oldu.
Zengin kulüplerden yere atılan eski topları topladı.
Kızlarıyla harabe durumdaki halka açık kortlarda antrenman yaptı.
Çoğu zaman, onları korumaya çalışırken çeteler tarafından dövüldü.
Bir seferinde kortu terk etmediği için burnu, çenesi, parmakları kırıldı… dişleri söküldü.
“Tarih, dişsiz bu adamı cesaretin simgesi olarak hatırlayacak,” diye yazmıştı bir gün günlüğüne.
Tenis; beyazların, zenginlerin, dışlayıcıların sporuydu.
Bu siyah aile… rahatsız ediciydi.
Bir gün kızları sordu:
“Baba, neden herkes bize öyle bakıyor?”
Richard gözünü kırpmadan cevapladı:
“Çünkü bu kadar güzel insanlara alışık değiller.”
Yıllar sonra, takvim Wimbledon 2000’i gösterdi.
Genç, siyah, güçlü bir kadın korta çıktı. Babası tribündeydi.
Venus Williams, ilk Grand Slam’ini kazandı.
Ve Richard… gözleri yaşlı dans etti.
Sonra Serena geldi.
23 Grand Slam şampiyonluğu.
Spor tarihine silinmez bir iz.
Ama madalyalardan çok önce…
Alaylara, ırkçı hakaretlere, acımasız kıyaslara katlandılar.
Babaları onlara öğretti: En güçlü cevap, raketle verilir.
“Bir gün Wimbledon’ı kazanacağız.
Ve bu bizim için olmayacak.
Amerika’nın yoksulları ve unutulmuşları için olacak.” — Richard Williams
Bugün milyonlarca küçük kız — ve oğlan — biliyor ki:
Evet, bu mümkün.
Çünkü bir baba, onlar daha hayal bile kuramadan… onlar için hayal kurmaya cesaret etti.
Doğmadan Önce Kızlarının Kaderini Yazmış Bir Adam:
1980 yılında, Richard Williams televizyon izlerken Romanyalı bir tenisçinin bir turnuva kazanarak 40.000 dolarlık bir çek aldığını gördü.
Bu miktar, onun bir yılda kazandığından çok daha fazlaydı.
O an… her şeyi değiştirdi.
Televizyonu kapattı, bir kâğıt ve kalem aldı… ve tam 78 sayfalık bir plan yazdı.
Hedefi: Henüz doğmamış kızlarının bir gün dünya tenisinde zirveye oturmasıydı.
Ama ufak bir sorun vardı:
Richard tenis hakkında hiçbir şey bilmiyordu.
Amerika’nın en tehlikeli mahallelerinden biri olan Compton, California’da yaşıyordu.
Ve cebinde tek kuruş yoktu.
Beş yıl boyunca tenis dergilerini okudu, kasetler izledi, hareketleri öğrendi… tek başına, koçsuz.
Sonra önce Venus’un, ardından Serena’nın eline birer raket verdi.
Ve rüya… başlamış oldu.
Zengin kulüplerden yere atılan eski topları topladı.
Kızlarıyla harabe durumdaki halka açık kortlarda antrenman yaptı.
Çoğu zaman, onları korumaya çalışırken çeteler tarafından dövüldü.
Bir seferinde kortu terk etmediği için burnu, çenesi, parmakları kırıldı… dişleri söküldü.
“Tarih, dişsiz bu adamı cesaretin simgesi olarak hatırlayacak,” diye yazmıştı bir gün günlüğüne.
Tenis; beyazların, zenginlerin, dışlayıcıların sporuydu.
Bu siyah aile… rahatsız ediciydi.
Bir gün kızları sordu:
“Baba, neden herkes bize öyle bakıyor?”
Richard gözünü kırpmadan cevapladı:
“Çünkü bu kadar güzel insanlara alışık değiller.”
Yıllar sonra, takvim Wimbledon 2000’i gösterdi.
Genç, siyah, güçlü bir kadın korta çıktı. Babası tribündeydi.
Venus Williams, ilk Grand Slam’ini kazandı.
Ve Richard… gözleri yaşlı dans etti.
Sonra Serena geldi.
23 Grand Slam şampiyonluğu.
Spor tarihine silinmez bir iz.
Ama madalyalardan çok önce…
Alaylara, ırkçı hakaretlere, acımasız kıyaslara katlandılar.
Babaları onlara öğretti: En güçlü cevap, raketle verilir.
“Bir gün Wimbledon’ı kazanacağız.
Ve bu bizim için olmayacak.
Amerika’nın yoksulları ve unutulmuşları için olacak.” — Richard Williams
Bugün milyonlarca küçük kız — ve oğlan — biliyor ki:
Evet, bu mümkün.
Çünkü bir baba, onlar daha hayal bile kuramadan… onlar için hayal kurmaya cesaret etti.
0 Comentários
0 Compartilhamentos
English
Arabic
French
Spanish
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek