• Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş Spor Külüplerinin İlk Armaları..
    Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş Spor Külüplerinin İlk Armaları..
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Ortaköy Camii - Ortaköy Mosque

    officially the Büyük Mecidiye Camii (Grand Imperial Mosque of Sultan Abdülmecid) in Beşiktaş, Istanbul, Turkey, is situated at the waterside of the Ortaköy pier square, one of the most popular locations on the Bosphorus. This structure is symbolic of the district of Ortaköy as it has a distinctive view of the Bosphorus Strait of Istanbul and the Bosphorus Bridge. The mosque can be viewed from the Bosphorus Cruise that is famous among tourists, to go from the Asian side of Istanbul to the European side on a ferry boat.

    History
    Located on the site of the present-day Ortaköy Mosque, there previously was a small masjid. Built in 1720, it was ruined during the Patrona Halil Uprising in 1731. The current mosque, which was erected in its place, was ordered by the Ottoman sultan Abdülmecid and built between 1854 and 1856, on the ruins of the Cantemir Palace. Its architects were Armenian father and son Garabet Amira Balyan and Nigoğayos Balyan (who also designed the nearby Dolmabahçe Palace and the Dolmabahçe Mosque), who designed it in the Neo-Baroque style.

    The single dome of the mosque was originally built using bricks. However, the dome developed cracks throughout time and was ready to collapse, so a new dome was reconstructed using concrete. In 1894, there was an earthquake that damaged the mosque, and it also suffered a minor fire in 1984. Thus, the structure has undergone a number of repair and restoration work in its time. Today, it is in fair shape.

    Features
    It consists of a two-story "sultan apartment" which has a "U shaped" plan, a main venue with a square plan which is covered with one dome. The "sliced facades" with mounting columns are "enriched" by carvings as well as relief, giving the mosque a "dynamic appearance". There are two rows of windows providing the main venue a "good illumination"

    The mosque is "pint-sized" in comparison to other mosques "on the other side of the golden horn". The mosque was built in Neo-baroque style. In terms of the interior space, this mosque is modest in scale, though the inside is quite spacious with its wide, "high bay windows" which refract its reflection in water as well as daylight. Floral patterned frescoes adorn the inside of the singular dome, along with "niche-like" windows bordered by imitation curtains. Materials like marble were used to build the mihrab and minbar, pink mosaics were also used to decorate the Mihrab. The reconstructed dome was built from concrete, while stone was used to build the two, slim minarets.

    There are also several panels of calligraphy executed by Abdülmecid I himself, as he was a calligrapher along with being a sultan.
    Ortaköy Camii - Ortaköy Mosque officially the Büyük Mecidiye Camii (Grand Imperial Mosque of Sultan Abdülmecid) in Beşiktaş, Istanbul, Turkey, is situated at the waterside of the Ortaköy pier square, one of the most popular locations on the Bosphorus. This structure is symbolic of the district of Ortaköy as it has a distinctive view of the Bosphorus Strait of Istanbul and the Bosphorus Bridge. The mosque can be viewed from the Bosphorus Cruise that is famous among tourists, to go from the Asian side of Istanbul to the European side on a ferry boat. History Located on the site of the present-day Ortaköy Mosque, there previously was a small masjid. Built in 1720, it was ruined during the Patrona Halil Uprising in 1731. The current mosque, which was erected in its place, was ordered by the Ottoman sultan Abdülmecid and built between 1854 and 1856, on the ruins of the Cantemir Palace. Its architects were Armenian father and son Garabet Amira Balyan and Nigoğayos Balyan (who also designed the nearby Dolmabahçe Palace and the Dolmabahçe Mosque), who designed it in the Neo-Baroque style. The single dome of the mosque was originally built using bricks. However, the dome developed cracks throughout time and was ready to collapse, so a new dome was reconstructed using concrete. In 1894, there was an earthquake that damaged the mosque, and it also suffered a minor fire in 1984. Thus, the structure has undergone a number of repair and restoration work in its time. Today, it is in fair shape. Features It consists of a two-story "sultan apartment" which has a "U shaped" plan, a main venue with a square plan which is covered with one dome. The "sliced facades" with mounting columns are "enriched" by carvings as well as relief, giving the mosque a "dynamic appearance". There are two rows of windows providing the main venue a "good illumination" The mosque is "pint-sized" in comparison to other mosques "on the other side of the golden horn". The mosque was built in Neo-baroque style. In terms of the interior space, this mosque is modest in scale, though the inside is quite spacious with its wide, "high bay windows" which refract its reflection in water as well as daylight. Floral patterned frescoes adorn the inside of the singular dome, along with "niche-like" windows bordered by imitation curtains. Materials like marble were used to build the mihrab and minbar, pink mosaics were also used to decorate the Mihrab. The reconstructed dome was built from concrete, while stone was used to build the two, slim minarets. There are also several panels of calligraphy executed by Abdülmecid I himself, as he was a calligrapher along with being a sultan.
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Galatasaray/Besiktas. Taksim Stadium. Entre 1920 -1930.

    Source : NOSTALGIA FUTBOLERA
    Galatasaray/Besiktas. Taksim Stadium. Entre 1920 -1930. Source : NOSTALGIA FUTBOLERA
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • FourFourTwo dergisinin belirlediği kriterlerle göre dünyanın en büyük futbol kulüpleri!

    2⃣2⃣ - Galatasaray
    2⃣6⃣ - Fenerbahçe
    3⃣0⃣ - Beşiktaş
    🗺️ FourFourTwo dergisinin belirlediği kriterlerle göre dünyanın en büyük futbol kulüpleri! 2⃣2⃣ - Galatasaray 2⃣6⃣ - Fenerbahçe 3⃣0⃣ - Beşiktaş
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Yapay zekayla Beşiktaş, Fenerbahçe, Galatasaray ve Trabzonspor'un stadyumları, bulundukları konumların ünlü simgeleriyle birleştirildi.

    Kaynak: Manuel Veth
    Yapay zekayla Beşiktaş, Fenerbahçe, Galatasaray ve Trabzonspor'un stadyumları, bulundukları konumların ünlü simgeleriyle birleştirildi. Kaynak: Manuel Veth
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • PEŞAVERİ ABDURRAHMAN BEY!

    Hindistan'da varlıklı bir ailenin çocuğuyken 26 yaşında, ceketini, elbiselerini ve kitaplarını satarak ailesinden gizlice zor durumda olan Müslümanlara yardım için 1912'de İstanbul'a gelen ve bir daha dönmeyen Peşaverli Abdurrahman Bey (Abdurrahman Peşaveri), Anadolu Ajansı'nın (AA) ilk çalışanı olarak kayıtlara geçti.

    Ajansın kuruluş aşamalarında da çalışan Peşaveri, ajansta çalıştığı süre boyunca özellikle Yunan ordusunun Anadolu'da yaptığı katliamların Avrupa kamuoyuna duyurulması için özel çaba sarf etti.

    Yedikıta Kültür ve Tarih Dergisi'nin son sayısında TBMM Dış İlişkiler ve Protokol Başkanlığı'nda tercüman olarak görev yapan serbest tarih araştırmacısı Mücahit Arslan imzasıyla yer alan habere göre, Peşaverli Abdurrahman Bey veya Abdurrahman Samdani olarak da bilinen Peşaveri, 1886'da Hindistan'ın Kuzey-Batı sınır eyaletinin, şu anda da Pakistan'ın Haybet-Peştunya Eyaleti'nin başkenti Peşaver'de doğdu.

    Keşmir'den 1880'de Peşaver'e göç eden zengin bir müteahhit olan Gulam Samdani'nin oğlu Peşaveri, 12 kardeşi gibi iyi bir eğitim aldı, ilk ve orta tahsilini Peşaver'de tamamladı, lise eğitimi için Hindistan'da Aligarh Özel İslam Okulu'na gitti.

    Osmanlı tarihini okuyan Peşaveri'ye, Türklere duyduğu hayranlık ve sevgi nedeniyle kardeşleri "Türki Lala" yani "Türk Ağabey" diye hitap etti.

    1. Balkan Savaşı'nın başlaması üzerine, kolejdeki öğrenciler Peşaveri'nin liderliğinde "Hilal-i Ahmer Cemiyeti Türk Yardımlaşma Fonu"na yemek ücretlerinden yaptıkları tasarruflarla yardımda bulundu.

    Edirne için Hindistan'da gözyaşı döktüler

    Gazetelerden savaşın ayrıntılarını takip eden Hindistanlı Müslümanlar, Balkanlarda Müslüman Türklerin, Bulgar ve Sırp çetelerce katledilmesini ağlayarak dinledi. Edirne'nin 1913'te Osmanlı ordusunca Bulgarlardan geri alınmasıyla bütün şehir kandillerle aydınlatıldı.

    Osmanlı'ya destek için çocuğunu sattı

    Yardım çalışmalarına Abdurrahman Peşaveri de öncülük etti, gazetelerde öldürülen Türk kadın ve çocukların resimlerini gören halk, yoksulluklarına rağmen ellerinde ne varsa gözyaşları içinde yardıma koştu.

    Peşaver'de yardımlaşma fonlarına verecek hiçbir şeyi olmayan 20 yaşındaki Gulam Muhammed ile 21 yaşındaki Gulab Din kendilerini Allah için satışa çıkardı, satıştan elde edilen parayı da yardım fonuna vadetti. Böylece kendilerini satın alacak şahsa ömür boyu köle gibi hizmet etmeyi kabul etti.

    Yine Peşaver'de yardım kampanyasına verecek hiçbir şeyi olmayan genç bir kadın 4 aylık bebeğini kampanyaya bağışladığını, açık artırmayla yapılacak satıştan elde edilecek meblağı da fona vereceğini ilan etti, açık artırmaya çıkan bebeği alan Peşaverli bir zengin daha sonra bebeği annesine iade etti. Anne ise aldığı tüm parayı yardım kampanyasına bağışladı.

    Peşaveri İstanbul yolunda

    Hem toplanan paraların teslimi hem de zorda bulunan Osmanlı Ordusu'na yardım için Hindistan Hilal-i Ahmer Cemiyeti, bir tıbbiye heyetini İstanbul'a göndermeye karar verdi.

    Beş doktor, 7 sağlık görevlisi, 10 hasta bakıcının yer aldığı heyet, Bombay'dan 15 Aralık 1912'de İtalyan gemisi Sardegna ile hareket etti. Aden ve Süveyş'i geçerek İskenderiye'ye ulaşan gemi, buradan da Romanya gemisine binerek, 2 hafta sonra İstanbul'a ulaştı.

    Babasından izin alamayacağını düşünerek, ailesinden gizlice heyete dahil olan, parası olmadığından ceketini, elbiselerini ve kitaplarını satarak yolculuk masraflarını karşılayan Peşaveri, 30 Aralık 1912'de İstanbul'a gelen heyette yer aldı.

    Hem hasta bakıcı hem muhabir

    Hasta bakıcılık görevinin yanı sıra Hindistan gazetelerine düzenli haber gönderen Peşaveri, Edirne'yi 5,5 ay kahramanca savunan Mehmed Şükrü Paşa'nın teslim olmak zorunda kalması ve 26 Mart 1913'te Edirne'nin Bulgarlar tarafından işgaliyle derin bir acıya boğuldu.

    Peşaveri kız kardeşine gönderdiği telgrafta üzüntüsünü, "Sevgili kardeşim, Edirne ellerimizden kaydı gitti. Allah bizleri korusun! Bu menfur hadise karşısında çaresizliğimizi tarif bile edemiyorum. Lakin takdir-i ilahiye kim karşı gelebilir? Hayatı pahasına Edirne'yi savunan Şükrü Paşa'yı tarih daima hayırla yad edecektir" sözleriyle dile getirdi

    Sultan Reşad'ın heyete ilgisi

    Enver Paşa'nın talebiyle Çanakkale'de bir sahra hastanesi kuran heyet, savaşın bitmesiyle 1913 yılının Mayıs ayında İstanbul'a döndü. Burada sanat ve edebiyat dünyasının önde gelenleri ile tanışan heyettekiler, İstanbul'dan ayrılmadan Sultan Reşad tarafından Dolmabahçe Sarayı'nda kabul edildi.

    Heyet üyelerine gözyaşları içinde tek tek sarılarak onlara teşekkür eden Sultan Reşad, saray mensuplarını şaşırttı. Çünkü sultanın kabul ettiği insanlara sarıldığı daha önce görülmemişti.

    Peşaveri, Haziran 1913'te ülkesine dönen heyete katılmadı, İstanbul'da yaşananları anbean Hindistan'a bildirdi. Peşaveri, 22 Temmuz 1913'te kız kardeşine, "Sevgili Kardeşim, Türk Ordusu şükürler olsun Edirne'yi kurtardı. İstanbul'da bayram havası var" şeklinde yazdı.

    İngilizlerle savaştı

    Rauf Orbay'ın vasıtasıyla Harp Okulu'na kaydolan Peşaveri, askeri eğitimine Beyrut'ta devam etti, 1. Dünya Savaşı başlayınca teğmen olarak Gelibolu cephesinde savaştı ve 3 kez yaralandı.

    Sultan Reşad, 1915 sonunda Afganistan Kralı Habibullah Han'a Afgan Müslümanların desteğini almak üzere Rauf Bey başkanlığındaki bir heyeti, hediye götürmekle görevlendirdi. Heyete, Urduca ve Farsça bilen Peşaveri de dahil edildi, heyetin yolu Basra'yı işgal eden İngilizlerce İran'da kesildi. Afganistan'dan karayoluyla haca giden bazı Afganlıları silahlandırarak bir kıt'a haline getiren Peşaveri, sınır hattında önemli bir geçidi İngilizlere karşı 36 saat tutarak, heyetin esir düşmesine mani oldu, kendisi de yaralandı. Bu hadiseler üzerine heyet geri dönmek zorunda kaldı.

    AA'nın ilk personeli

    Peşaveri, İstanbul'un itilaf devletlerince işgal edilmesiyle burada gizlendi, İzmir'in işgalinden hemen sonra 25 Mayıs 1919'da Rauf Bey ile gizlice Bandırma'ya geldi. Peşaveri, haziranda Amasya'ya geçerek, Kuvay-ı Milliye'nin İngilizce yazışmalarında görev aldı, AA'nın kuruluş çalışmalarında bulundu.

    AA'nın ilk çalışanı olarak kayıtlara geçen Peşaveri, ajansta çalıştığı süre boyunca özellikle Yunan ordusunun Anadolu'da yaptığı katliamların Avrupa kamuoyuna duyrulması için özel çaba sarf etti.

    Makalenin yazarı Mücahit Arslan, AA'nın kurucuları arasında yer alan Halide Edip Adıvar'ın anılarında, Peşaveri'nin birden fazla dil bildiğinden, ajansın ilk bürosu Milli Mücadele'nin ilk karargahı Ziraat Mektebi binasında ayrılan bölümde kendisiyle birlikte çalıştığını ve söylediklerini daktiloyla haberleştirdiğini anlattığını kaydetti.

    TBMM'nin ilk büyükelçisi

    Milli mücadelede büyük faydalar gösteren Peşaveri, TBMM adına Ağustos 1920'de Afganistan'a "Fevkalade Murahhas" unvanıyla ilk Türk Büyükelçisi olarak atandı.

    İngilizlerin takibinden kurtulmak için yaptığı 4,5 aylık zorlu yolculuk sonrası Kabil'e varabilen Peşaveri'ye burada Kral Emanullah Han tarafından büyük hüsnükabul gösterildi, kendisine saray tahsis edildi.

    "Anadolu işgal altındayken dönemem"

    Kabil'e büyükelçi olarak geldiğini duyan ailesi Peşaver'e dönmesi için mektup üstüne mektup yazdığı Peşaveri, 10 yıl görmediği ailesine "Vatanım işgal altındadır. Ben hür bir adamım. İngiliz işgali altındaki topraklara gitmem" şeklindeki tarihi cevabını verdi.

    Peşaverli Abdurrahman Bey, daha sonra Kabil'e gelerek kendisiyle Peşaver'e dönmesi için adeta yalvaran annesine "Anne, Anadolu işgal altındayken dönemem" dedi.

    Rauf Bey'e zannedilerek şehit edildi

    Görevini 1922'de Fahreddin Paşa'ya devrettikten sonra İstanbul'a dönen Peşaveri, Rauf Orbay'ın maiyetinde hizmete başladı. Peşaveri, 21 Mayıs 1925 gecesi Beşiktaş'tan Nişantaşı'ndaki evine dönerken meçhul 3 şahıs tarafından tabancayla vuruldu.

    Bir ciğeri parçalanan ve bel kemiği zedelediğinden belden aşağısı felç olan Peşaveri, tüm çabalara rağmen 30 Haziran 1925'te hayata gözlerini yumdu ve Maçka Mezarlığı'na defnedildi.

    Peşaveri'nin beyaz tenli olması ve sima olarak Rauf Orbay'a benzemesi, asıl hedefin Rauf Orbay olduğu iddiasını güçlendirdi.

    Ölüm haberi Hindistan'da büyük bir üzüntüyle karşılanan Peşaverli Abdurrahman Bey'in ismi, okuduğu Aligarh Koleji'nde kaldığı yurt odasına verildi ve Ensari'nin davetlisi olarak 1933'te Hindistan'ı ziyaret eden Rauf Orbay tarafından aynı odaya bir kitabe kondu.

    Ayrıca Peşaver Üniversitesi'ne doğduğu şehir Peşaver'de okullararası spor müsabakaları için Rauf-Rahman Kupası adıyla bir kupa verildi.

    MEKÂNI CENNET OLSUN
    PEŞAVERİ ABDURRAHMAN BEY! Hindistan'da varlıklı bir ailenin çocuğuyken 26 yaşında, ceketini, elbiselerini ve kitaplarını satarak ailesinden gizlice zor durumda olan Müslümanlara yardım için 1912'de İstanbul'a gelen ve bir daha dönmeyen Peşaverli Abdurrahman Bey (Abdurrahman Peşaveri), Anadolu Ajansı'nın (AA) ilk çalışanı olarak kayıtlara geçti. Ajansın kuruluş aşamalarında da çalışan Peşaveri, ajansta çalıştığı süre boyunca özellikle Yunan ordusunun Anadolu'da yaptığı katliamların Avrupa kamuoyuna duyurulması için özel çaba sarf etti. Yedikıta Kültür ve Tarih Dergisi'nin son sayısında TBMM Dış İlişkiler ve Protokol Başkanlığı'nda tercüman olarak görev yapan serbest tarih araştırmacısı Mücahit Arslan imzasıyla yer alan habere göre, Peşaverli Abdurrahman Bey veya Abdurrahman Samdani olarak da bilinen Peşaveri, 1886'da Hindistan'ın Kuzey-Batı sınır eyaletinin, şu anda da Pakistan'ın Haybet-Peştunya Eyaleti'nin başkenti Peşaver'de doğdu. Keşmir'den 1880'de Peşaver'e göç eden zengin bir müteahhit olan Gulam Samdani'nin oğlu Peşaveri, 12 kardeşi gibi iyi bir eğitim aldı, ilk ve orta tahsilini Peşaver'de tamamladı, lise eğitimi için Hindistan'da Aligarh Özel İslam Okulu'na gitti. Osmanlı tarihini okuyan Peşaveri'ye, Türklere duyduğu hayranlık ve sevgi nedeniyle kardeşleri "Türki Lala" yani "Türk Ağabey" diye hitap etti. 1. Balkan Savaşı'nın başlaması üzerine, kolejdeki öğrenciler Peşaveri'nin liderliğinde "Hilal-i Ahmer Cemiyeti Türk Yardımlaşma Fonu"na yemek ücretlerinden yaptıkları tasarruflarla yardımda bulundu. Edirne için Hindistan'da gözyaşı döktüler Gazetelerden savaşın ayrıntılarını takip eden Hindistanlı Müslümanlar, Balkanlarda Müslüman Türklerin, Bulgar ve Sırp çetelerce katledilmesini ağlayarak dinledi. Edirne'nin 1913'te Osmanlı ordusunca Bulgarlardan geri alınmasıyla bütün şehir kandillerle aydınlatıldı. Osmanlı'ya destek için çocuğunu sattı Yardım çalışmalarına Abdurrahman Peşaveri de öncülük etti, gazetelerde öldürülen Türk kadın ve çocukların resimlerini gören halk, yoksulluklarına rağmen ellerinde ne varsa gözyaşları içinde yardıma koştu. Peşaver'de yardımlaşma fonlarına verecek hiçbir şeyi olmayan 20 yaşındaki Gulam Muhammed ile 21 yaşındaki Gulab Din kendilerini Allah için satışa çıkardı, satıştan elde edilen parayı da yardım fonuna vadetti. Böylece kendilerini satın alacak şahsa ömür boyu köle gibi hizmet etmeyi kabul etti. Yine Peşaver'de yardım kampanyasına verecek hiçbir şeyi olmayan genç bir kadın 4 aylık bebeğini kampanyaya bağışladığını, açık artırmayla yapılacak satıştan elde edilecek meblağı da fona vereceğini ilan etti, açık artırmaya çıkan bebeği alan Peşaverli bir zengin daha sonra bebeği annesine iade etti. Anne ise aldığı tüm parayı yardım kampanyasına bağışladı. Peşaveri İstanbul yolunda Hem toplanan paraların teslimi hem de zorda bulunan Osmanlı Ordusu'na yardım için Hindistan Hilal-i Ahmer Cemiyeti, bir tıbbiye heyetini İstanbul'a göndermeye karar verdi. Beş doktor, 7 sağlık görevlisi, 10 hasta bakıcının yer aldığı heyet, Bombay'dan 15 Aralık 1912'de İtalyan gemisi Sardegna ile hareket etti. Aden ve Süveyş'i geçerek İskenderiye'ye ulaşan gemi, buradan da Romanya gemisine binerek, 2 hafta sonra İstanbul'a ulaştı. Babasından izin alamayacağını düşünerek, ailesinden gizlice heyete dahil olan, parası olmadığından ceketini, elbiselerini ve kitaplarını satarak yolculuk masraflarını karşılayan Peşaveri, 30 Aralık 1912'de İstanbul'a gelen heyette yer aldı. Hem hasta bakıcı hem muhabir Hasta bakıcılık görevinin yanı sıra Hindistan gazetelerine düzenli haber gönderen Peşaveri, Edirne'yi 5,5 ay kahramanca savunan Mehmed Şükrü Paşa'nın teslim olmak zorunda kalması ve 26 Mart 1913'te Edirne'nin Bulgarlar tarafından işgaliyle derin bir acıya boğuldu. Peşaveri kız kardeşine gönderdiği telgrafta üzüntüsünü, "Sevgili kardeşim, Edirne ellerimizden kaydı gitti. Allah bizleri korusun! Bu menfur hadise karşısında çaresizliğimizi tarif bile edemiyorum. Lakin takdir-i ilahiye kim karşı gelebilir? Hayatı pahasına Edirne'yi savunan Şükrü Paşa'yı tarih daima hayırla yad edecektir" sözleriyle dile getirdi Sultan Reşad'ın heyete ilgisi Enver Paşa'nın talebiyle Çanakkale'de bir sahra hastanesi kuran heyet, savaşın bitmesiyle 1913 yılının Mayıs ayında İstanbul'a döndü. Burada sanat ve edebiyat dünyasının önde gelenleri ile tanışan heyettekiler, İstanbul'dan ayrılmadan Sultan Reşad tarafından Dolmabahçe Sarayı'nda kabul edildi. Heyet üyelerine gözyaşları içinde tek tek sarılarak onlara teşekkür eden Sultan Reşad, saray mensuplarını şaşırttı. Çünkü sultanın kabul ettiği insanlara sarıldığı daha önce görülmemişti. Peşaveri, Haziran 1913'te ülkesine dönen heyete katılmadı, İstanbul'da yaşananları anbean Hindistan'a bildirdi. Peşaveri, 22 Temmuz 1913'te kız kardeşine, "Sevgili Kardeşim, Türk Ordusu şükürler olsun Edirne'yi kurtardı. İstanbul'da bayram havası var" şeklinde yazdı. İngilizlerle savaştı Rauf Orbay'ın vasıtasıyla Harp Okulu'na kaydolan Peşaveri, askeri eğitimine Beyrut'ta devam etti, 1. Dünya Savaşı başlayınca teğmen olarak Gelibolu cephesinde savaştı ve 3 kez yaralandı. Sultan Reşad, 1915 sonunda Afganistan Kralı Habibullah Han'a Afgan Müslümanların desteğini almak üzere Rauf Bey başkanlığındaki bir heyeti, hediye götürmekle görevlendirdi. Heyete, Urduca ve Farsça bilen Peşaveri de dahil edildi, heyetin yolu Basra'yı işgal eden İngilizlerce İran'da kesildi. Afganistan'dan karayoluyla haca giden bazı Afganlıları silahlandırarak bir kıt'a haline getiren Peşaveri, sınır hattında önemli bir geçidi İngilizlere karşı 36 saat tutarak, heyetin esir düşmesine mani oldu, kendisi de yaralandı. Bu hadiseler üzerine heyet geri dönmek zorunda kaldı. AA'nın ilk personeli Peşaveri, İstanbul'un itilaf devletlerince işgal edilmesiyle burada gizlendi, İzmir'in işgalinden hemen sonra 25 Mayıs 1919'da Rauf Bey ile gizlice Bandırma'ya geldi. Peşaveri, haziranda Amasya'ya geçerek, Kuvay-ı Milliye'nin İngilizce yazışmalarında görev aldı, AA'nın kuruluş çalışmalarında bulundu. AA'nın ilk çalışanı olarak kayıtlara geçen Peşaveri, ajansta çalıştığı süre boyunca özellikle Yunan ordusunun Anadolu'da yaptığı katliamların Avrupa kamuoyuna duyrulması için özel çaba sarf etti. Makalenin yazarı Mücahit Arslan, AA'nın kurucuları arasında yer alan Halide Edip Adıvar'ın anılarında, Peşaveri'nin birden fazla dil bildiğinden, ajansın ilk bürosu Milli Mücadele'nin ilk karargahı Ziraat Mektebi binasında ayrılan bölümde kendisiyle birlikte çalıştığını ve söylediklerini daktiloyla haberleştirdiğini anlattığını kaydetti. TBMM'nin ilk büyükelçisi Milli mücadelede büyük faydalar gösteren Peşaveri, TBMM adına Ağustos 1920'de Afganistan'a "Fevkalade Murahhas" unvanıyla ilk Türk Büyükelçisi olarak atandı. İngilizlerin takibinden kurtulmak için yaptığı 4,5 aylık zorlu yolculuk sonrası Kabil'e varabilen Peşaveri'ye burada Kral Emanullah Han tarafından büyük hüsnükabul gösterildi, kendisine saray tahsis edildi. "Anadolu işgal altındayken dönemem" Kabil'e büyükelçi olarak geldiğini duyan ailesi Peşaver'e dönmesi için mektup üstüne mektup yazdığı Peşaveri, 10 yıl görmediği ailesine "Vatanım işgal altındadır. Ben hür bir adamım. İngiliz işgali altındaki topraklara gitmem" şeklindeki tarihi cevabını verdi. Peşaverli Abdurrahman Bey, daha sonra Kabil'e gelerek kendisiyle Peşaver'e dönmesi için adeta yalvaran annesine "Anne, Anadolu işgal altındayken dönemem" dedi. Rauf Bey'e zannedilerek şehit edildi Görevini 1922'de Fahreddin Paşa'ya devrettikten sonra İstanbul'a dönen Peşaveri, Rauf Orbay'ın maiyetinde hizmete başladı. Peşaveri, 21 Mayıs 1925 gecesi Beşiktaş'tan Nişantaşı'ndaki evine dönerken meçhul 3 şahıs tarafından tabancayla vuruldu. Bir ciğeri parçalanan ve bel kemiği zedelediğinden belden aşağısı felç olan Peşaveri, tüm çabalara rağmen 30 Haziran 1925'te hayata gözlerini yumdu ve Maçka Mezarlığı'na defnedildi. Peşaveri'nin beyaz tenli olması ve sima olarak Rauf Orbay'a benzemesi, asıl hedefin Rauf Orbay olduğu iddiasını güçlendirdi. Ölüm haberi Hindistan'da büyük bir üzüntüyle karşılanan Peşaverli Abdurrahman Bey'in ismi, okuduğu Aligarh Koleji'nde kaldığı yurt odasına verildi ve Ensari'nin davetlisi olarak 1933'te Hindistan'ı ziyaret eden Rauf Orbay tarafından aynı odaya bir kitabe kondu. Ayrıca Peşaver Üniversitesi'ne doğduğu şehir Peşaver'de okullararası spor müsabakaları için Rauf-Rahman Kupası adıyla bir kupa verildi. MEKÂNI CENNET OLSUN 🤲
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Burak Yılmaz, futbola veda etti.

    Fenerbahçe: 16 maç, 2 asist
    Trabzonspor: 125 maç, 86 gol, 12 asist
    Beşiktaş: 96 maç, 32 gol, 12 asist
    Galatasaray: 141 maç, 82 gol, 23 asist
    💫 Burak Yılmaz, futbola veda etti. 👤 Fenerbahçe: 16 maç, 2 asist 👤 Trabzonspor: 125 maç, 86 gol, 12 asist 👤 Beşiktaş: 96 maç, 32 gol, 12 asist 👤 Galatasaray: 141 maç, 82 gol, 23 asist
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Selam News

    SUSUZ ÖLÜM...

    Mimar Sinan atını dizginler yanına da yaverlerini alır, Çekmece kıyılarını başlar dolaşmaya. Beşiktaş'a kadar İstanbul'un kıyılarında dereleri, akan suları tespit eder. Bu suların önü örüldüğü, baraj yapıldığı takdirde nereye kadar yükselir, nereden nereye kemer yapılarak İstanbul'a getirilebilir, bunun günlerce hesabını yapar ve Kanuni'nin huzuruna çıkar.
    Kanuni Sultan Süleyman Han sorar: "Mimarbaşı, ne oldu İstanbul'a su getirmek mümkün müdür acep?" Mimar Sinan, "Belki sultanım mümkündür. Ancak çok büyük masrafı var ." der...
    Kanuni'nin, Mimar Sinan'a "Mimarbaşı sen İstanbul'a su getirmenin mümkün olup olmadığını söyle. Eğer mümkünse ben altın keselerini su yoluna uç uca dizmeye razıyım." dediği rivayet edilir...
    Bunun üzerine Mimar Sinan kolları sıvar ve İstanbul'un dışındaki suları Kağıthane civarında belli yerlerde toplar, orada da dere içlerine büyük geçitler yararak İstanbul'a getirir ve şehrin belli meydanlarında umumi çeşmeler yaparak suyu akıtır. Bu çeşmelerin tamamı da kırkı bulur. Ve kırk Çeşme suları akmaya başlar. O güne gelinceye kadar, musluk gibi bir adet olmadığı için sular boşa akıp gider. O gün çok pahalıya mal olan suyu artık bostanlara, yollara akıtmak istemezler ve ilk defa İstanbul'da "lüle" dedikleri musluğu çeşmelere koyarlar.
    Su böylesine pahalıya geldiği ve kıymet kazanmaya başladığı için Kanuni Sultan Süleyman Han bir ferman çıkarır ve "İstanbul meydanlarındaki umumi çeşmeler halkın malıdır. Hiç kimse bu çeşmelerden gizlice yeraltlarından evine su alamayacaktır." Bu umumi kaidenin bir istisnasını da koyar Kanuni o da özel olarak Mimar Sinan'a iletilir. Denilir ki: "Sen İstanbul'a böylesine güzel bir çalışma sonunda kırk çeşme sularını getirdin. Sen evine özel olarak bir lüle su alabilirsin." Süleymaniye civarındaki meydan çeşmesinden Mimar Sinan'ın evine özel olarak yol yapılır ve su akıtılır. Böylece Mimar Sinan evinde özel suyu olan tek kişi olur. Mimar Sinan Şehzadepaşa Camii, Süleymaniye Camii ve Edirne'deki Selimiye Camii'ni yaptıktan sonra vücudu yorgun düşer ve yaşlanır. Devir değişir dünyadan herkes göçtüğü gibi Kanuni Sultan Süleyman Han'da vefat eder ve yerine başka bir padişah geçer. Osmanlı İmparatorluğu'nun baş Mimarı olan Mimar Sinan yorgun vücudunda takati kalmadığı için artık yerindenkalkamaz hale gelir ve birçok talebeye bilgileri akseder.
    Bir gün Mimar Sinan'ın kapısı çalınır. Vücudunda derman kalmayan Mimar Sinan binbir zorlukla gider kapıyı açar. Gelen kişiyi içeri davet eder. Ama adam; "Ben Sarayın postacısıyım. Sizin için emir aldım. Sizi divana çağırıyorlar. Zannedersem bir soruşturmaya tabi tutulacaksınız" der. 99 yaşındaki Mimar Sinan ihtiyarlığına rağmen hazırlanır. "Acaba Saraya niye çağırılıyorum" düşüncesi ile dalgın dalgın gider. Saraya girince bakar ki bir soruşturma heyeti kurulmuş onu bekliyor. Bütün kadılar, ulemalar, müftüler hepsi bir ağızla Başmimara şöyle derler: "Senin hakkında şikayet var. Eve su almak yasak olmak yasak olduğu için, hiç kimse evinde özel olarak su almasın" diye padişah fermanı olduğu halde, sizin evinizde özel su varmış." Mamir Sinan'da doğrudur der ve devam eder: "Cihan padişahı bana özel olarak müsaade etmişti. İstanbul'a yaptığım su hizmetinden dolayı sadece benim şahsıma su müsaade etmişti de almıştım." Mahkeme heyeti: "Peki o halde şu müsaadenizi yani fermanı görelim de ses çıkarmayalım. Kimseye verilmemesine rağmen sizinki devam etsin." Mimar Sinan: "Ben o zaman Cihan Padişahından ferman istemekten hicap etmiştim. Fermanım yok, ama su benim evimde akıyor." Divanda konuşmalar alır başını gider ve şöyle bir kanıya varılır; "Mimar Sinan Başmimar olarak büyük hizmetler yapmıştır, evinde suyu aksın." Tam o esnada başkaları cevap verir: "Al-i Osman'a hizmet eden sadece Sinan değildir. Sinan gibi daha nice hizmet edenler vardır. Ya onlarında evine özel su gitsin yada Sinan'a bu ayrıcalık tanınmasın." Derken münakaşalar olur uzun süren bu münakaşaların ardından Divan şöyle bir karara varır: "Sinan gibi diğer hizmet etmiş insanların da evlerine su bağlanamayacağı gibi Sinan'a verilen su kesilmeli, fakat şimdiye kadar kullandığı suyu fermansız kullandığı için bir cezaya mucip olmamalıdır."
    99 yaşındaki Mimar Sinan Hazretleri Divan'dan çıkar elinde bastonu çok üzgün oldğu halde evine gelir. Bu hizmetini Allah için yapan Başmimar Kendisine bir ayrıcalık tanınsın, özel bir mükafat verilsin duygularını kesinlikle benimsememişti. Mimar Sinan 100 yaşına geldikten sonra ağır hastalanır yatağa düşer. Vefatı esnasında bir bezi suya batırıp dudağına çalmak isterlerken bakarlar ki, evindeki musluktan su akmıyor. İstanbul'a su getiren Mimar Sinan susuz evde vefat eder. Vefatı sırasında bu olay başında konuşulunca şu cevabı verir:
    "Biz hizmetimizi dünyada bir bardak suya satacak kadar menfaat düşkünü değiliz. Biz hizmetimizi Allah için yaptık ve mükafatını da ahirette bekliyoruz. Dünyada evimize su verilmediği için meteessir değiliz.”
    BUGÜN O'NUN ÖLÜM YIL DÖNÜMÜ...
    Mekânın Cennet Olsun.
    ☪️ Selam News 🇹🇷 SUSUZ ÖLÜM... Mimar Sinan atını dizginler yanına da yaverlerini alır, Çekmece kıyılarını başlar dolaşmaya. Beşiktaş'a kadar İstanbul'un kıyılarında dereleri, akan suları tespit eder. Bu suların önü örüldüğü, baraj yapıldığı takdirde nereye kadar yükselir, nereden nereye kemer yapılarak İstanbul'a getirilebilir, bunun günlerce hesabını yapar ve Kanuni'nin huzuruna çıkar. Kanuni Sultan Süleyman Han sorar: "Mimarbaşı, ne oldu İstanbul'a su getirmek mümkün müdür acep?" Mimar Sinan, "Belki sultanım mümkündür. Ancak çok büyük masrafı var ." der... Kanuni'nin, Mimar Sinan'a "Mimarbaşı sen İstanbul'a su getirmenin mümkün olup olmadığını söyle. Eğer mümkünse ben altın keselerini su yoluna uç uca dizmeye razıyım." dediği rivayet edilir... Bunun üzerine Mimar Sinan kolları sıvar ve İstanbul'un dışındaki suları Kağıthane civarında belli yerlerde toplar, orada da dere içlerine büyük geçitler yararak İstanbul'a getirir ve şehrin belli meydanlarında umumi çeşmeler yaparak suyu akıtır. Bu çeşmelerin tamamı da kırkı bulur. Ve kırk Çeşme suları akmaya başlar. O güne gelinceye kadar, musluk gibi bir adet olmadığı için sular boşa akıp gider. O gün çok pahalıya mal olan suyu artık bostanlara, yollara akıtmak istemezler ve ilk defa İstanbul'da "lüle" dedikleri musluğu çeşmelere koyarlar. Su böylesine pahalıya geldiği ve kıymet kazanmaya başladığı için Kanuni Sultan Süleyman Han bir ferman çıkarır ve "İstanbul meydanlarındaki umumi çeşmeler halkın malıdır. Hiç kimse bu çeşmelerden gizlice yeraltlarından evine su alamayacaktır." Bu umumi kaidenin bir istisnasını da koyar Kanuni o da özel olarak Mimar Sinan'a iletilir. Denilir ki: "Sen İstanbul'a böylesine güzel bir çalışma sonunda kırk çeşme sularını getirdin. Sen evine özel olarak bir lüle su alabilirsin." Süleymaniye civarındaki meydan çeşmesinden Mimar Sinan'ın evine özel olarak yol yapılır ve su akıtılır. Böylece Mimar Sinan evinde özel suyu olan tek kişi olur. Mimar Sinan Şehzadepaşa Camii, Süleymaniye Camii ve Edirne'deki Selimiye Camii'ni yaptıktan sonra vücudu yorgun düşer ve yaşlanır. Devir değişir dünyadan herkes göçtüğü gibi Kanuni Sultan Süleyman Han'da vefat eder ve yerine başka bir padişah geçer. Osmanlı İmparatorluğu'nun baş Mimarı olan Mimar Sinan yorgun vücudunda takati kalmadığı için artık yerindenkalkamaz hale gelir ve birçok talebeye bilgileri akseder. Bir gün Mimar Sinan'ın kapısı çalınır. Vücudunda derman kalmayan Mimar Sinan binbir zorlukla gider kapıyı açar. Gelen kişiyi içeri davet eder. Ama adam; "Ben Sarayın postacısıyım. Sizin için emir aldım. Sizi divana çağırıyorlar. Zannedersem bir soruşturmaya tabi tutulacaksınız" der. 99 yaşındaki Mimar Sinan ihtiyarlığına rağmen hazırlanır. "Acaba Saraya niye çağırılıyorum" düşüncesi ile dalgın dalgın gider. Saraya girince bakar ki bir soruşturma heyeti kurulmuş onu bekliyor. Bütün kadılar, ulemalar, müftüler hepsi bir ağızla Başmimara şöyle derler: "Senin hakkında şikayet var. Eve su almak yasak olmak yasak olduğu için, hiç kimse evinde özel olarak su almasın" diye padişah fermanı olduğu halde, sizin evinizde özel su varmış." Mamir Sinan'da doğrudur der ve devam eder: "Cihan padişahı bana özel olarak müsaade etmişti. İstanbul'a yaptığım su hizmetinden dolayı sadece benim şahsıma su müsaade etmişti de almıştım." Mahkeme heyeti: "Peki o halde şu müsaadenizi yani fermanı görelim de ses çıkarmayalım. Kimseye verilmemesine rağmen sizinki devam etsin." Mimar Sinan: "Ben o zaman Cihan Padişahından ferman istemekten hicap etmiştim. Fermanım yok, ama su benim evimde akıyor." Divanda konuşmalar alır başını gider ve şöyle bir kanıya varılır; "Mimar Sinan Başmimar olarak büyük hizmetler yapmıştır, evinde suyu aksın." Tam o esnada başkaları cevap verir: "Al-i Osman'a hizmet eden sadece Sinan değildir. Sinan gibi daha nice hizmet edenler vardır. Ya onlarında evine özel su gitsin yada Sinan'a bu ayrıcalık tanınmasın." Derken münakaşalar olur uzun süren bu münakaşaların ardından Divan şöyle bir karara varır: "Sinan gibi diğer hizmet etmiş insanların da evlerine su bağlanamayacağı gibi Sinan'a verilen su kesilmeli, fakat şimdiye kadar kullandığı suyu fermansız kullandığı için bir cezaya mucip olmamalıdır." 99 yaşındaki Mimar Sinan Hazretleri Divan'dan çıkar elinde bastonu çok üzgün oldğu halde evine gelir. Bu hizmetini Allah için yapan Başmimar Kendisine bir ayrıcalık tanınsın, özel bir mükafat verilsin duygularını kesinlikle benimsememişti. Mimar Sinan 100 yaşına geldikten sonra ağır hastalanır yatağa düşer. Vefatı esnasında bir bezi suya batırıp dudağına çalmak isterlerken bakarlar ki, evindeki musluktan su akmıyor. İstanbul'a su getiren Mimar Sinan susuz evde vefat eder. Vefatı sırasında bu olay başında konuşulunca şu cevabı verir: "Biz hizmetimizi dünyada bir bardak suya satacak kadar menfaat düşkünü değiliz. Biz hizmetimizi Allah için yaptık ve mükafatını da ahirette bekliyoruz. Dünyada evimize su verilmediği için meteessir değiliz.” BUGÜN O'NUN ÖLÜM YIL DÖNÜMÜ... Mekânın Cennet Olsun. 💙💐🤲
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Football fans threw thousands of stuffed toys onto the pitch on Sunday during the Turkish Super League game to show solidarity with the children affected by the devastating earthquakes in Turkiye and Syria. The death toll from the earthquakes surpassed 50,000.

    Besiktas fans organized the event as part of relief efforts to cheer up the children survivors in the affected region. The game paused after four minutes and 17 seconds because the earthquake struck Turkiye at 4:17 am local time on February 6.

    According to the UN, the earthquakes have directly impacted approximately 23 million people across Turkiye and Syria. At least 7 million children have been affected by earthquakes.

    #turkiye #TurkiyeEarthquake #syriaearthquake #children #football #soccer #besiktas #footballfans #stuffedanimals
    Football fans threw thousands of stuffed toys onto the pitch on Sunday during the Turkish Super League game to show solidarity with the children affected by the devastating earthquakes in Turkiye and Syria. The death toll from the earthquakes surpassed 50,000. Besiktas fans organized the event as part of relief efforts to cheer up the children survivors in the affected region. The game paused after four minutes and 17 seconds because the earthquake struck Turkiye at 4:17 am local time on February 6. According to the UN, the earthquakes have directly impacted approximately 23 million people across Turkiye and Syria. At least 7 million children have been affected by earthquakes. #turkiye #TurkiyeEarthquake #syriaearthquake #children #football #soccer #besiktas #footballfans #stuffedanimals
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
  • Beşiktaş taraftarları Fraport TAV Antalyaspor ile oynanan maçın 4’üncü dakika 17’nci saniyesinde binlerce peluş oyuncağı deprem bölgesindeki çocuklara göndermek üzere sahaya attı.
    Beşiktaş taraftarları Fraport TAV Antalyaspor ile oynanan maçın 4’üncü dakika 17’nci saniyesinde binlerce peluş oyuncağı deprem bölgesindeki çocuklara göndermek üzere sahaya attı.
    0 Σχόλια 0 Μοιράστηκε
Αναζήτηση αποτελεσμάτων