ESKİ BİR EFSANE ŞÖYLEDİR

Bir çocuk annesinin rahmindeyken dünyadaki tüm bilgiyi zaten bilmektedir.

Gökyüzünde kaç yıldız olduğunu,
okyanuslarda kaç damla su olduğunu, bütün çölleri kaplayan kum tanelerini vb.

Gökyüzünün ve yıldızların gizemlerini bilmektedir, Tevrat'ın, Vedalar'ın ve Kur'an'ın sözlerini bilmektedir.

Yeryüzünde bilmediği bir gizem yoktur, gökyüzünde ya da denizde çözemeyeceği gizem yoktur.

Ama... Doğmak üzereyken, 'Koruyucu Meleği' gökyüzünden iner ve bir parmağını üst dudağının üzerine koyar ve tüm bilgileri içine mühürler ve ona tek bir kelime fısıldar: ”ÖĞREN”.

İşte bu; dudaklar ve burun arasındaki küçük eyim; doğmadan önce bildiklerimizi unutmak için meleğimizin parmağının üzerimizde bıraktığı izidir...
Bilhan Akkaya